November 24, 2006

A and Me

หลายต่อหลายคน มักจะถามเอว่ามี ”แฟนหรือยัง”
หลายครั้ง เอไม่รู้จะตอบคำถามนั้นอย่างไร
หลายหน เอต้องโกหกว่า เอมีแฟนแล้ว ทั้งที่ตัวเองยังไม่มีใคร
หลายที ที่เอกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำไมเราไม่มีแฟน

ทุกครั้งที่เห็นภาพถ่ายเพื่อนๆคู่กับแฟน เอจะถามตัวเองเสมอว่า ทำไมเราไม่เคยมีใครถ่ายรูปแบบนี้บ้าง
ทุกครั้งที่เห็นของขวัญวันวาเลนไทน์ ที่เพื่อนและแฟนมอบให้กัน เอก็ยังคงถามตัวเองต่อไปว่า ทำไมเราถึงไม่ได้ของขวัญจากใครเลย
ทุกครั้งที่เห็นเพื่อนและแฟนจับมือกัน เอมองมือตัวเอง และถามต่อไปว่า มือนี้จะมีใครมาจับไหม
ทุกครั้งที่เห็นเพื่อนและแฟนบอกรักกัน ใช่ เอก็ยังไม่อาจหาคำตอบได้ว่า ต่อไปจะมีใครบอกรักเออย่างนั้นบ้างหรือป่าว

และแล้ววันหนึ่งหลังจากที่เอต้องเดินฝ่าฝนกลับบ้าน และต้องเสียเวลาไปมากมายเพราะหลงทาง แต่ท้ายที่สุดเอก็เจอคนที่น่าจะให้คำตอบทั้งหมดกับเอได้

เอรีบร้อนและคาดคั้นคำตอบจากเขามากเกินไป สุดท้ายเอเลยไม่ได้คำตอบ

แต่น่าแปลกที่แม้เอไม่ได้คำตอบจากเขา แต่เอกลับตอบคำถามทั้งหมดได้ด้วยตัวเอง

หลายต่อหลายคน ที่ถามเอว่ามี ”แฟนหรือยัง”
ครั้งนี้ เอรู้แล้วว่าจะตอบคำถามนั้นอย่างไร
ครั้งนี้ เอไม่ต้องโกหกว่า เอมีแฟนแล้ว ทั้งที่ตัวเองยังไม่มีใคร
ครั้งนี้ เอตอบได้แล้วว่า เอมีคนที่เอรัก

ทุกครั้งที่เห็นภาพถ่ายเพื่อนๆคู่กับแฟน แม้รูปถ่ายของเอยังคงโดดเดียว แต่กรอบรูปข้างๆที่วางอยู่ติดกัน คือรูปของคนที่เอรัก
ทุกครั้งที่เห็นของขวัญวันวาเลนไทน์ ที่เพื่อนและแฟนมอบให้กัน แม้เอจะยังคงไม่ได้ของขวัญจากใคร แต่เอเก็บของขวัญที่เอตั้งใจทำให้คนที่เอรักทุกปี ทำไมเอไม่ให้เขา? เอรู้ว่าคงไม่เหมาะที่จะให้ของขวัญวาเลนไทน์กับคนที่เอรักที่เขาก็มีคนที่เขารักอยู่แล้ว
ทุกครั้งที่เห็นเพื่อนและแฟนจับมือกัน มือของเอก็ยังคงวางเปล่า แต่เอมีปากกาด้ามหนึ่งที่เอเก็บไว้กับตัวตลอด ปากกาด้ามนี้ เป็นด้ามที่คนที่เอรักเคยใช้ ทุกครั้งที่สัมผัสปากกาด้ามนี้ นี่แหละเป็นการสัมผัสมือกันระหว่างเขากับเอ
ทุกครั้งที่เห็นเพื่อนและแฟนบอกรักกัน ใช่ เอก็ยังไม่มีใครบอกรักเอ แต่เอบอกรักคนที่เอรักผ่านกรอบรูปบานนั้นทุกวัน

ฉันรู้จักเอมานาน และฉันก็รักเอ ฉันไม่อยากเห็นเอไม่มีความสุข แต่ฉันก็มองไม่ออกจริงๆว่าสิ่งที่เอทำ เอมีความสุขจริงๆหรือป่าว

ฉันได้แต่บอกเอว่า ถ้าเอทุกข์ ฉันขอให้เอหยุดทำ แต่ก็อีกนั่นแหละ เราสนิทกันมากเกินไป เอไม่ฟังสิ่งที่ฉันพูดหรอก

ฉันรู้ว่า วันหนึ่ง ถ้าฝนตกหนักมากๆ เอจะหลงทางอีก แต่เอจะไม่มีวันลืมเส้นทางที่เอได้เลือกไว้แล้ว

แล้วอย่างนี้เอจะเดินทางถึงจุดหมายไหม ฉันเองก็ไม่รู้ ฉันรู้เพียงแต่ว่า ไม่ว่าอย่างไร ฉันศรัทธาในความมั่นคงของเอ


- 3 comments by 1 or more people Not publicly viewable

  1. Ming Yu

    ถึงเอ

    เรามีปืน 2 อัน เราให้เอ 1 อันละกัน เราจะได้มี “gun” และ “gun”

    รัก

    24 Nov 2006, 01:33

  2. Me

    คะ ใส่กระสุนมาให้ด้วยนะ

    24 Nov 2006, 02:06

  3. ชั้นเข้าใจแกดีนะ

    26 Nov 2006, 00:07


Add a comment

You are not allowed to comment on this entry as it has restricted commenting permissions.

November 2006

Mo Tu We Th Fr Sa Su
|  Today  | Dec
      1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30         

Search this blog

Tags

Galleries

Most recent comments

  • กรี๊ดๆๆๆๆๆ อารายจ๊ะเนี่ย เผลอแป๊บเดียว แอบไปทำสวยมาเรอะ 5555555 ได้ข่าวว่าไปเรียนการแปลไม่ใช่หรอ ไหง… by Som on this entry
  • by mama de la Ho-ya on this entry
  • Fat Fat Fat Me and Note (Not you na) Su Su Su woy woy woy by on this entry
  • reminds me of W.H. Auden's "Funeral Blues" will wait for Thai version na by on this entry
  • _ by sayamon777@hotmail.com on this entry

Blog archive

Loading…
Not signed in
Sign in

Powered by BlogBuilder
© MMXXIII