All 12 entries tagged Defining The Dutch

Nederlanders door buitenlandse ogen

Writing about web page http://www.volkskrant.nl/binnenland/article494914.ece

De gangbare wijsheid is dat God de wereld schiep, maar dat de Nederlanders Nederland schiepen. Misschien is het dan ook niet zo vreemd wat de Fransman Christophe de Voogd over ons constateert: “Veel Nederlanders denken écht dat ze een rechtstreeks product van God zijn.”

De Voogd, voormalig directeur van Frans cultuurhuis Maison Decartes in Amsterdam, is een van de zes goed geplaatst identiteitscritici die zich op de Volkskrant-website uitlaten over wat volgens hen de typische Nederlander is. Ik ben gek op zulke stukjes, en niet alleen omdat ik denk dat mensen met een visie van buitenaf soms dingen stukken scherper kunnen zien. Ook vertelt het ons iets over wat ons volgens hen onderscheidt van andere cultuurgroepen, over hoe “het buitenland” ons uitlegt. Alhoewel dit slechts in beperkte mate waar is. De Fransman, Poolse, Amerikaan, Duitse, Brit en Marokkaan wonen allemaal sinds langere of kortere tijd tussen de Nederlanders.

Aspecten van directheid grenzend aan het botte worden door allen herkend. Een moraal meerderwaardigheidsgevoel, volgens een. Een “mentale barrière” volgens een ander. Een gelijkheidsprincipe zo ver doorgevoerd, dan “anti-autoritaire opvattingen zich wel eens uiten in botheid en onhoffelijkheid”, volgens de Amerikaanse hoogleraar Nederlandse geschiedenis James Kennedy. Vriendelijk uitgedrukt, dunkt mij, maar of onhoffelijkheid nog iets te maken heeft met gelijkheid valt te betwisten. De Marokkaan Fouad Laroui is in elk geval blij schrijver te zijn en zo zijn positieve beeld van Nederlanders te kunnen blijven vasthouden: “Als ik in een fabriek of in een kantoor werkte [...] zou ik alle soorten Nederlanders noodgedwongen meemaken.”

“Veel Nederlanders hebben de neiging overtrokken zelfverzekerd en luidruchtig zeer direct op anderen af te gaan”, wordt gezegd. Met name in de buitenlandse context herken ik hier veel in. Nederlanders mogen zich graag als de joviale en ietwat excentrieke snuiter profileren, maar natuurlijk niet op hun achterhoofd gevallen. Maar weet de Nederlander het wel echt beter? Jovialiteit en zelfverzekerdheid zijn toch ook zeker zeker muren die Nederlanders om zich heen optrekken. “Extreem gedrag [wordt] hier al snel [...] gezien als ‘normaal’.” In feite werkt onze weet-het-allemaal-wel-houding als een soort buffer die onzekere situaties absorbeert.

Maar ook de verdediging in de aanval werkt toch niet altijd? Zeer zeker niet, en daarmee blijft de Nederlander ook iets kleins houden hetgeen bij nadere kennismaking toch niet valt te verbergen. “Nederlanders zijn uitzonderlijk gastvrij, tot aan hun voordeur”, constateert de Britse freelance-fotograaf James Stokes, “Daarna kiezen ze voor enige afstand, hetgeen past bij hun tot op zekere hoogte onhandige manier van feestjes organiseren.” Kennedy: “Je gunt de ander de ruimte, als je er maar geen last van hebt.” Moderniteit als een glimmend jasje dat existentiële onzekerheid moet verbergen? De Duitse Helga Fassbinder: “Alles wordt gauw in het praktisch oplosbare getrokken. Helaas, niet alles is praktisch oplosbaar.”

: 16 Jan 2008 19:45 |  Tags: 2008 Defining The Dutch Nederlands |  Comments (0) |  Close comments |  Report a problem

The Summer Of 2005

A friend checks his camera on top of a dyke in the Eemnes polder. Summer of 2005.

: 16 Oct 2007 22:52 |  Tags: 2007 Defining The Dutch Nederlands |  Comments (0) |  Close comments |  Report a problem

Come Again…?

Rare jongens, die Hollanders…

: 25 Aug 2007 16:26 |  Tags: 2007 Defining The Dutch Nederlands |  Comments (0) |  Close comments |  Report a problem

Ashamed to Be Dutch–Polish

Writing about these two stories: Teletubbies in Poland, Kidney show in the Netherlands.

It’s a schezophrenic existence sometimes, being the son of a Dutch father and a Polish mother. The child of two national legacies, arguably the world’s rediculously most liberal country and Europe’s most conservatively Catholic nation, I find myself standing between two at times metrically opposed world view points.

In Poland, a government official that dares to call herself “children’s rights spokesperson”, Ewa Sowinska, singled out the Teletubbies’ Tinky Winky as a potential danger to Polish kids. The ultraconservative current government is having child psychologists looking into the case: they want to know whether Tinky Winky is gay, because that would be bad. Not long ago one of the governing Kaczynski brothers (they are Prime Minister and President respectively) said in a conference that he had no problem with gays taking public positions, as long as they keep it to themselves. Soon kids in school will be kept away from any “homosexual propaganda”. It’s loathsome.

And then the Netherlands, paradise of the free. A tv show is to be broadcasted on tv in which a terminally ill woman will decide to whom she will donate her kidney after she dies. The chairman of BNN, the network that is to air this show, defends it as a useful contribution. The chance for a kidney for the contestants is 33%,” he said. “This is much higher than that for people on a waiting list. You would expect it to be better, but it is worse”, he said. Turning peoples hopes of survival and a longer life into educational entertainment, how disgusting is that? I cannot believe people who come up with something that terrible can respect what they see when they look in the mirror. And I can’t believe this is what people make of a country when they are given the freedom.

Today I feel ashamed of what people must think of me when I tell them where I come from. I’d rather be the son of a Danish cartoonist.

: 29 May 2007 18:00 |  Tags: 2007 Defining The Dutch English Headlines |  Comments (4) |  Close comments |  Report a problem

De Moderne Nederlander

Writing about web page http://www.buitenlandsepartner.nl/forum/viewtopic.php?t=6331&start=15

“NEDERLANDER WERD IK DOOR EEN TOEVALLIGHEIDJE” schrijft webmaster MDX op het forum Buitenlandsepartner.nl (zie link). Hij was Hindoestaan, groeide op in Suriname toen dat nog gewoon Nederland was. Maar toen moest hij kiezen.

“Ik besloot om Surinamer te worden. De onafhankelijkheid kwam eraan en de onafhankelijkheid was een soort groot feest.

“En om dat feest mee te kunnen vieren, moest je een toegangsbewijsje hebben, een stempel op de pols, waardoor je het feest kunt verlaten om te plassen. Die stempel was het Surinamerschap. Mijn vader zei nog dat ik dat niet moest doen, hij had het op afzienbare termijn onafhankelijke land voortijdig verlaten en had mij ingeschreven bij de burgerlijke stand in Leiden.

“Wat wil je met je Surinamerschap, vroeg hij, wil je rijst gaan planten? Hij had zich aan het planten van rijst weten te ontworstelen dankzij Nederlandse fraters die iets in hem zagen en hem tot onderwijzer opleidden. Daar krijg je sterke vooroordelen van.

“Maar het was, het spijt me dat ik weer flauw doe, gecompliceerder. In die tijd, toen ik de puisten al een beetje in bedwang had, werd ik communist. Van puistjes naar communisme is op zich geen grote stap, de leerboekjes van Lenin en Mao waren goedkoper dan de flesjes huidreiniger.

“Als je eenmaal communist bent, heb je een paar heldere ideeën. Dat je de kolonisator moest haten, dat was les 1. Dat je niet naar je vader moest luisteren, les 2, want hij was kleinburgerlijk, ook al had hij mijn nationaliteit in veiligheid gebracht bij de Leidse burgerlijke stand. Ik was vanaf nu een revolutionair en een antikoloniaal.”

Maar dan kijkt MDX verder. Hij wil naar Nederland.

“Maar dan ben je op dat feestje van 25 november 1975, je zingt het volkslied uit volle borst mee, en dan is er weer een dag. Je bent Surinamer en je wilt wat; dat komt voor, geloof me. En ik ben mijn vader tot nu toe dankbaar dat hij tenminste op de juiste tijd op de juiste plaats was en mij had ingeschreven bij de Leidse burgerlijke stand. Ik kon daarom wegkomen en Nederlander worden. Het was een kwestie van naar het stadhuis gaan, Leiden heeft een mooi stadhuis, aan de Breestraat, en de man aan wie ik om een paspoort vroeg was ouderwets vriendelijk. Hij gaf me mijn paspoort zonder mij te vragen of ik het Wilhelmus kon zingen. Ik hoefde ook geen eed af te leggen. Ouderwetse tijden.

“Maar nu is er in Nederland een revolutie aan de gang. Mensen moeten straks ergens op zweren, ze moeten hun loyaliteit verklaren, ze moeten trouw beloven, een meerderheid van de Tweede Kamer wil een ceremonie in alle stadhuizen op naturalisatiedag.”

Vandaag 75 jaar geleden werd het Wilhelmus als officieel Nederlands volkslied aangenomen. Wie had zich toen ooit de absurde postmoderne situatie kunnen voorstellen waarin dit lied een wapen zou worden in de handen van populistische conservatieve politici? Waarin het lied een kunstje wordt dat de buitenlander moet tonen voordat hij mee mag delen in onze welvaart?

: 10 May 2007 19:11 |  Tags: 2007 Defining The Dutch Nederlands |  Comments (2) |  Close comments |  Report a problem

Social Cohesion Indicators

Writing about web page http://www.oecd.org/document/24/0,2340,en_33873108_33873626_2671576_1_1_1_1,00.html

I’m a sociologist, ergo I like social statistics, the more specific the better.

I often find social statistics, especially in strict comparison to other coutries, so culturally telling. Everybody thinks the Dutch are such limitless drug abusers, but I’ve always objected to that view. What does the OECD report (2006) tell us? Drug-related deaths in Holland are among the fewest in the 23 OECD-countries. In 2001, only France had a lower number, from a statistic of 16 polled countries.

Another stereotype is that of the “red light district Dutch”. Nonetheless, it appears Dutch youngster either wait longer or watch out better, with a 2002 fertility rate of 7.7% (among 15-19 year olds). Compare that to the UK (last measured in 1999, 28.6%) or the US (2002, 43%). From my side I have always said that Dutch sexual libertarianism isn’t as adventurous as people think. Sorry if that disappoints you.

I also had to smile to see the Dutch are twice as often members of sports groups, and thrice as often of political groups, as the Germans. We’re quite associative, just like Anglo Saxons. And totally opposed to Medditerrean Europeans and Slavonic Europeans. Turks totally beat the record: they are practically never member of any club and only 1.5% of respondents claim ever to do upaid work for any kind of group.

And the last figure put a smile on my face: the Dutch are the happiest of all OECD peoples with an average happiness rate (7 or over on a scale of 10, “very happy” or “quite happy”) of 92.4%. Beat that you Nordics!

: 23 Mar 2007 12:33 |  Tags: 2007 Defining The Dutch English |  Comments (2) |  Close comments |  Report a problem

The Netherlands: A Nation of Drinkers?

Having visitors over from the Netherlands reminds me just how widely the drinking culture has spread in my country.

Relating this piece to some personal experiences. From my visiting sister, I hear stories of sixteen-year-olds buying a round for everyone out with them, usually some fifteen of them. If everyone then buys a “racket of beer”, each one ends up drinking 15 glasses of beer on a night.

When I tell a visiting friend of my age that people in Barcelona really do not drink quite as much as their Dutch counterparts, he ironically adds: “I´m not too sure about that”. Yet my housemates look on with some surprise when they see bottles of wine and beer being opened and finished during dinner, even before ten o´clock. Let alone half a bottle of wodka on a Tuesday night. Is this a defining characteristic of the Dutch?

Dutch Disease
A first, down-to-earth analysis would say: no, this is a wider European phenomenon. However, loosening morals among parents as well as rapidly changing drinking habits among youngsters appear to prove that this surely is a worryingly Dutch problem.

A statistic taken from medicalfacts.nl tells us that youngsters on holidays (I presume in the age group of roughly 16-18) drink an average of 17 beers a day for boys, and 7 for girls. Research from that same year shows that an estimated 1,500 “beer huts” exist throughout the country where young people with an average age of 18 go drinking cheaply before they go out. The average consumption of beer on such occassions is as much as 12 bottles of beer (a little less than 4 litres) and some participants are as young as 13 years old.

Another indicating example. Between 1999 and 2003, the number of 12-year-old girls whom at least once tried alcohol nearly doubled from 4 out of 10 to 7 of 10.

In search of solutions
A problem that seems to lack clear-cut solutions, it has now come as far as being discussed among crucial agenda points for political parties. In a publication from 2006 the Dutch appeared as Europe´s most alcohol-consuming youths, while much of this drinking seems to take place outside of parents´ or guardians´ control, within the social circle of people their age.

Urgent questions to be asked are: How is it possible that alcohol laws can still not be enforced? How can under 16s buy beer, and under 18s strong alcohol? How can the lax attitude of many parents be reversed, an attitude which seems to be rather fearful of seeming severe, than responsible? And, perhaps most urgently and directly, to what extent can public policy address such problems and reverse such trends?

For the moment, reversal seems far from realistic. And thus, thirteen- or fourteen-year-old students wil continue to down fruity-flavoured liqours before entering school parties.

: 14 Mar 2007 09:57 |  Tags: 2007 Defining The Dutch English |  Comments (0) |  Close comments |  Report a problem

"Witty" en "dandy"? Wat betekent dat?!

Gattegat, van mijn scheurkalender gaan mijn haren steeds recht overeind staan. Al eerder was de Murphy’s Law scheurkalender 2007 een ware bron van inspiratie en ergernis, zie ook eerdere stukjes op mijn blog. Maar ik had niet gedacht voor het eind van de tweede maand nog dat ik het concept als “typisch Nederlands” bestempelen zou.

Deze kalender is typificerend Nederlands. Bij het afscheuren van het vorige papiertje lees ik bij vandaag bijvoorbeeld:

“Het principe van Rockefeller / Doe nooit iets waarbij je niet plotseling betrapt wil worden.”

Woorden van een Rockefeller op zijn slechtst, Wilde op zijn best. Maar dit in het Nederlands te lezen, ergert me ineens. Hoe kan dat? Omdat ik me er een kalende, wat gezette uitgever bij voorstel, die hier onapetijtelijk over staat te grinniken. Omdat een dergelijke uitspraak, en bijna alles wat ik tot nu van de kalender afscheurde, onmogelijk door een Nederlander bedacht zou kunnen zijn.

Het is het type Britse “wittiness” waar wij Nederlanders heel gek op zijn. Maar in onze waardering ervan slaan we een gek figuur, omdat het niet onze humor is en we het toch imiteren. Gelijkswijs moet ik me altijd over het imitatie-Britse accent van de zanger van the Sheer [Nederlandse Britpop] heenzetten, voordat ik het mooie muziek kan vinden. Britse verfijndheid, wittiness, geliktheid, past niet bij de Nederlandse aard. Hetgeen echter niet wil zeggen dat Nederlandse verfijndheid niet bestaat, zij het van een andere aard.

De dandy is een uniek en nagenoeg uitgestorven figuur. Echter binnen onze maatschappij kan de subtiliteit en ironie van dit Engelse (of hooguit Franse) karakter moeilijk overtuigend tot leven gebracht worden. De Nederlander is een sociaal-liberaal, minder blasé dan de dandy, en te nuchter en betrokken voor echte wittiness.

Van de Murphy’s Law scheurkalender worden volgens de website van de uitgever elk jaar meer dan 10.000 exemplaren verkocht. Dit is geen oproep tot kleinbegeesterd nationalisme, in feite wellicht niet meer dan pure irritatie van mijn kant over een kalender die ik dan maar gewoon niet moet gebruiken. Maar laten we toch onszelf zijn, en niet iets anders op een goedkope manier nadoen. Laten we eens proberen onze eigen humor te gebruiken, in plaats van grappen na te vertellen die we op televisie hebben gezien. En misschien wordt de Nederlander, de eeuwige cultuurlener die zich kennelijk schaamt voor zijn eigen aard, dan ooit zichzelf.

: 26 Feb 2007 13:50 |  Tags: 2007 Defining The Dutch Nederlands |  Comments (0) |  Close comments |  Report a problem

Voor alle problemen een oplossing

In de Randstad ontwikkelt zich een probleem, constateerde de commissie Kok terecht.

Maar hoe vinden we de oplossing? Een nieuwe, provincie-vervangende én -overstijgende Randstadmacht moet orde op zaken stellen. Ik citeer Kok in de interneteditie van het NRC: “We moeten er allemaal voor zorgen dat in dit kikkerlandje de bloemen blijven bloeien.”

De superprovincie (waarin 40% van de Nederlandse bevolking leeft, aldus het artikel) moet direct de volgende problemen aanpakken: bereikbaarheid, toplocaties, leefbaarheid, en toegankelijker natuur.

Volgens mij hebben we hier te maken met een karakteristieke Nederlandse trek: voor alle problemen is een gecombineerde oplossing te vinden. Ja, Nederland’s gehele Randstad wordt een plek door één bestuur bestuurd, waarin we allemaal graag willen wonen midden in de natuur en waar óók nog alle bedrijven graag willen zitten.

Is het raar om me af te vragen waarom we het ontwikkelingsgebied niet uitbreiden? En waarom straks 40% van de Nederlandse bevolking onder één oppermachtig bestuursapparaat valt die het recht heeft “beslissingen door te door drukken?”

Of ben ík juist typisch Hollands vanwege mijn direct negatieve houding tegenover een nieuw idee?

: 18 Jan 2007 13:49 |  Tags: 2007 Defining The Dutch Headlines Nederlands |  Comments (2) |  Close comments |  Report a problem

Hollandse vrouwen

Een vriend vertelde mij het volgende geweldige verhaal.

“Een meisje dat ik ken, was enkele maanden terug met twee vriendinnen vrijwilligerswerk gaan doen in Afrika.

Toen ze daar waren overkwam ze op gegeven moment het volgende. Een zwarte kerel zette een pistool tegen het meisje d’r hoofd en dwong haar en haar vriendinnen met hem en zijn vrienden mee te gaan. Natuurlijk wist ze al meteen wat de bedoeling was.

Ze bedacht zich: ‘Ik heb nu twee keuzes. Of ik ga nu met ze mee en heb straks aids.’ – Nu moet je je bedenken er in het gebied waar ze zaten 3 van de 5 mannen aids hebben. En dat nog inclusief de rijken. – ‘Of ik probeer nu iets en hoop dat het maar goed afloopt.’ Toen heeft ze die man de gun uit zijn hand geslagen en zijn ze allemaal heel hard weggerend.”

Ik had meteen respect voor deze dappere meisjes.

Ik kon het al precies voor me zien: drie ferme blondines, sterk gebruind door de Afrikaanse zon zoals je altijd op die vakantiefoto’s ziet. En de beteutering van die Afrikanen terwijl hun prooi zich uit de voeten maakte. Hollandse vrouwen laten zich niet bedreigen. Het deed me denken aan het volgende gedicht, Portret 3, van Elly de Waard:

Wijdbeens. Rokend. Een lach
en een pot sterke koffie altijd
in de warme aanslag -

Hoogblond opgetoupeerd en leergejast
De struise vormen in
een glanzend trainingspak -

Zelden alleen. Want steeds
luidkeelse kinderen, kaartvolk of
vriendinnen om zich heen -

Wie staat hier opgesierd en
uitgedost en neergepoot, kortom?
het Hollands vrouwendom.

: 02 Sep 2006 14:02 |  Tags: 2006 Defining The Dutch Great Poets Nederlands |  Comments (0) |  Close comments |  Report a problem