All 132 entries tagged 2007

View all 161 entries tagged 2007 on Warwick Blogs | View entries tagged 2007 at Technorati | There are no images tagged 2007 on this blog

December 28, 2007

De doden

Bekeek gisteren online het overzicht van gestorven prominenten in het afgelopen jaar, de zogenoemde necrologie. Stond niet veel noemenswaardigs in, ik wist het al wel zo’n beetje. Reve, check. Wolkers, natuurlijk. Die kreeg na zijn dood nog eens alle mediabelangstelling van zijn hele publieke leven, maar nu in de tijdspanne van enkele weken. Majoor Boshardt. Je moet wel een paar maanden onder een hunnebed hebben gelegen wilde je dat gemist hebben, en voor de goede orde stel ik er nog maar even bij dat ik het Nederlandse nieuws doorgaans slechts als expat volg. Misschien was het afgelopen jaar dan inderdaad, zoals de NRC-huiscartoonist Oppenheimer stelde, ‘een vervelend, lijzig, slepend tussenjaar’.

Toen ik er wat later tegen een ander over begon, die necrologie, zei ik bijna: necrofilie. Het lag op het puntje van mijn tong, toen ik mezelf tegenhield. Als grapje, dacht ik nog, maar dat was natuurlijk een wat bizar en smakeloos grapje geweest. Necrofilie is iets vreselijks, meer dan een kwade droom, en eraan denken alleen al overschrijdt haast de grenzen van maatschappelijke acceptatie. Maar dat wóórd, het klinkt zo geweldig. En men gebruikt het dan ook weer zo weinig om het dat reflexieve nare bijsmaakje te geven. Bij mij tenminste. Necrologie, dat klinkt mij te academisch. Sociologie, psychologie, necrologie, daarmee moet je niet aankomen voor een potje genieten. Necrofilie, daarentegen, is een woord dat je kunt próeven, een internationaal woord met ook wat voor de Neerlandici. Het te gebruiken, heeft iets van een paar schoenen uit de kast halen die je normaal nooit draagt. Zoals Wolkers’ Dicteester schrepel of Oppenheimer’s lijzig kan het in een zin staan, waarvan je dan tegen jezelf zegt: ‘Zó!’

Helaas heeft het ook nog een betekenis. En de schoenen blijven dus maar in de kast.


December 27, 2007

Wantrouwen

Op de Gooise afdeling van Wilders’ jongerenpartij Jong & Wilders is het zo kort na kerst alweer een koortsachtige mierenhoop van activiteit. Wij treffen een verontwaardigde Staf Stormers aan, die ons met een kordate duw het politieke hok probeert uit te duwen. “Linkse media, die hebben we wel genoeg gehad hier!” briest de joviale afdelings-partijbons. Na enig sussen en geruststellen wil Stormers wel aan ons kwijt:

“Het is de afgelopen maanden te gék voor woorden. Iedereen is maar tegen ons! Het is duidelijke dat de hoge heren politici in Den Haag en de linkse krantenbonzen door heel het land samenspelen om Wilders kwaad af te schilderen. En daar plukt ook het Gooise Jong & Wilders maar weer de wrange vruchten van. Toen op kerstavond bijvoorbeeld enkele van onze afgevaardigden in de kerk zaten, hoorden we met eigen oren de pastoor een oproep doen voor meer tolerantie. Duidelijk een directe en geplande aanval op ons werk en onze integriteit.” Stormers vervolgt boos: “Ook worden we consequent buiten de plaatselijke gemeenteraad gehouden. We ontvangen geen vergaderstukken, geen uitnodigingen, niets!” Op de verbaasde vraag of Jong & Wilders dan zetels heeft in de raad, wil hij niet ingaan. “Altijd weer die suggestieve vragen”, bromt het aanstormende politieke talent sikeneurig, doch geoefend in partij-jargon.

“Eerst die buitenlandse, Máxima met haar knettergekke mening. Maar dat mevrouw de koningin nu ook al iets te zeggen heeft over verdraagzaamheid, gaat toch echt te ver. Die dame drijft verknipte politiek.” Stormers erkent dat de afdeling gisteren tot in de late uurtjes heeft vergaderd over een mogelijke bijdrage aan Wilders’ boycott op de koningin. “De komende periode dragen we niets maar dan ook niets oranjes. Zelfs nog geen sjaal laat staan een t-shirtje.” Stormers, smalend: “Wilders in Den Haag: hij vat ze nog wel in de kraag!”


December 24, 2007

Merry Christmas

Eemnes: witte polderThis blog’s blogger has a worried character. He sees problems in every emerging process, shakes his head at international political developments and often feels powerless about things that he feels are important but difficult to influence. He signs many a petition, votes for or against as he sees fit, and occassionally publishes an angry piece on this blog.

And yet, despite it all, in the middle of it all, he believes, I believe, in something that we should call the Christmas thought. So get together with your family, your girlfriend, boyfriend or friends. Spend a couple of relaxing days, be cheerful, and who knows it might start to snow. A Merry Christmas to all visitors of this blog, and a happy 2008 full of practiced ideals. Cheezy? Someone’s gotta do it!

The picture shows the wintery landscape around my village. For more pretty pictures of the Netherlands, visit the bloggers at Heuvelachtig.nl.


December 20, 2007

Vervelend

“Ik wil niet flauw zijn hoor, maareh…”
“Maar je bent het toch?”
“Tsja, nou ja, zo kan het toch niet langer?”
“Dus dan ben je toch maar even flauw.”
“Nou ja, goed het loopt de spuigaten uit vind ik, iemand moet er dan toch iets van zeggen? Of moeten we dan in de pas blijven lopen?”
“Je wilt niet flauw zijn, maar je bent het toch…”
“Zeg, hou nou eens op met die provocaties van je!”
“Tsja, ik wil niet flauw zijn hoor, maareh…”


December 19, 2007

EU Treaty: Give the People a Voice

Writing about web page http://www.erc2.org/10.0.html

Democracy InternationalThe wind of change seems back in Europe. Within three years after the French and the Dutch rejection of the Constitutional Treaty for Europe, Barosso and Brussels are back with a “new idea”. Last week Europe’s leaders cheerily signed the document, which, according to the Portuguese EU leadership, marked an important day for Europe. Project developers and member state masters patting each other on the back in the absence of an audience: a familiar sight in the history of the European project.

MEPs make noise for a referendumMeanwhile, in Brussels, MEPs from different countries (among them Italy, Poland and the UK) raised a protest against the process’s lack of accountability. They wanted European citizens to make up their minds about the document that might mark further integration and Euro-identification through a referendum. These people, while not always my choice of politicians, have a point. Apart from the question of the need for a referendum, it seems certain European governments are quite systematically presenting an image of a quite different document than the previous. Yet, some most eminent authorities reject this presentation of the facts as misleading. A UK Government council flew in the face of PM Brown’s statements by declaring that the new treaty has overwhelmingly stayed the same, while the Economist and former EU Commissioner Bolkestein agree that if a referendum was decided last time, so it should be this time. Otherwise, they say, people will feel that a hardly changed document is brought in through the back door.

The matter is hardly a question of ideology. In fact, the pro-referendum camp transcends political creed and focuses on the need to consult the people on this treaty rather than whether they should vote for or against. The European Referendum Campaign, for example, can be seen to have gathered subscribers from very diverse political backgrounds. The ERC has set itself as a goal to promote the introduction of referenda in as many EU member states as possible. They want a free and open debate about the desired future of Europe. And while Eurocrats may protest that this future has already been subscribed to years ago, a public debate about the European project is a fresh and praiseworthy phenomenon.


December 18, 2007

Dorpspostbode

De kerstpost...SEDERT ENKELE DAGEN ben ik wijkpostbezorger van de buurt rond de Raadhuislaan in het landelijke Eemnes. Een prima baan die zo zijn voordeeltjes heeft. Ik haal na de middagboterhammen de post op bij het depot om de hoek van mijn huis. Met een karretje waaraan de zware posttassen zijn vastgehaakt begin ik dan mij ronde die ook al aan het postkantoor grenst. Een rondje van twee en een half uur, door de kou weliswaar, maar vaak met een bleek zonnetje en altijd fluitend.

In het dorp heeft de postbode een sociale rol. Mensen zeggen je vaker gedag, en jij zegt het vaker tegen hen. Ze wachten je soms met een open deur op, en rond deze tijd breng je toch alleen maar goed nieuws: kerstkaarten in overvloed. Een wat oudere vrouw keek me verbaasd aan. “Een nieuwe,” zei ze, en gaf me een kerstkransje.

Toen ik onlangs met mijn postkarretje langs het altijd slapende plantsoen met het Eemnesser oorlogsmonument reed, werd er net een boom verhuisd. Hoe vaak zie je dat nou gebeuren? Respectable Eemnesser ingezetenen kwamen met fotocamera het huis uit om dit vast te leggen. De boom was dan ook enorm. Hij stond dik in jutte ingepakt op een kar die voorzichtig werd voortgetrokken door een tractor. In de kruin zat een man. Bij de eerste lantaarnpaal van het plantsoen was al het mis: de boom paste er niet langs. De kap werd toen gedemonteerd en een kwartslag gedraaid zodat de boom er alsnog langs kon. Dat soort dingen zie je als postbode.

De krantenbezorgers hebben het dan toch minder. Zij brengen dagelijks nieuws van afgezwakte internationale “milieuafspraken”, vreemdelingenangst en de halve en hele racisten Verdonk en Wilders. Terwijl de kerstpost vaak grenzen en geloven overstijgt en slechts blijde groeten zendt uit alle windstreken.


December 17, 2007

Vandaag 167 jaar geleden

We blijven in de familiesfeer. Het waren grimmige dagen voor het gezin van Willem Hillebrandt te Harlingen, zo vlak voor kerst 1840. Na al enkele vroeggestorven kinderen en na het overlijden van zijn vrouw in 1832, moest hij in de herfst- en wintermaanden van dat jaar ook nog eens twee van zijn zoons overleven. “Wij berusten in Gods onwrikbaar raadsbesluit”, liet Willem, kennelijk een vroom christen, in de krant zetten, “maar met verplette harten.” De verslagenheid spreekt uit de tekst hieronder. NB: de in dit bericht genoemde Eildert Jan draagt dezelfde naam als zijn kort voor zijn geboorte overleden broertje (zie ook vorige blogpost).

17 december 1840


December 15, 2007

Vandaag 181 jaar geleden

15 december 1826. Gelukkige tijden voor het gezin Hillebrandt te Harlingen.

Een oud krantenbericht kondigt vol blijdschap de geboorte aan van het achtste kind van Willem Hillebrandt en zijn gemalin Elizabeth Stuurwold, Eildert Jan Hillebrandt.
15 december 1826
Een directe voorvader was Eildert Jan niet, dat werd zijn zeven jaar oudere broer Willem. Geschiedenis heeft ook iets tragisch, in de zin dat we zelfs op de meest oprecht blije momenten het noodlot al in het vooruitzicht zien doemen. Eildert Jan zou al in 1828 overlijden, maar net anderhalf jaar oud.


December 13, 2007

Everything is Politics

Sometimes one finds in a theoretical essay with otherwise highflying abstract language a particularly apt phrase to describe a current situation. I dedicate this thought to Flanders. Because everything is politics.

Following the old joke “a language is a dialect that has its own army”, a nationality is an ethnicity bearing a favoured relation to a particular state.

From: Charles Tilly, ‘Citizenship, Identity and Social History’


December 12, 2007

Down With Cheap Airlines and Small Airports

Oopsss...did we forget to arrange any stairs?THE ON-TIME AIRLINE is a ripoff.

My flying experiences are always nightmareish. Everything I run into flies in the face of quality, decorum, and good service. It is, so to speak, cheap. Where I am usually a good-humoured young chap, airports make me an angry-looking youth who demands service and gets disinterest in return.

There
To begin with. Although I am due to fly at 10 o’clock in the morning, my only way of arriving at East Midlands Airport on time is arriving at 3 am. “But sir! We are open 24 hours. You can wait in our lounge,” a voice on the phone assures me. At least that’s something, for an airport that impossibly in the middle of nowhere. If you’ve ever been at Coventry West Midlands Airport, well, this is the exact opposite. The check-in and waiting halls are huge, and where WMA is crammed full with seats, at EMA they couldn’t be bothered to place more than a handful against the walls so that there’s a massive floor space unused, and just enough people asleep to occupy all seats. I don’t care, I take a blanket out of my bag, spread it out over the floor and sleep on it. In the morning I check in and pass through customs. If I can please throw away my water bottle. I know it’s supposedly necessary and all but always find it a slightly peculiar line of thought throwing away bottles could save our lives. Anyway, I pass, and want to sit down where I shall soon enter my airplane, however, the gate is still unknown. WAIT AND SHOP, the screen recommends, which makes me cringe. I really just am an object to them, to be measured in terms of consumption and to be manipulated in order to raise those figures.

THE ON-TIME AIRLINE eventually departs 45 minutes late. We are kept on our feet waiting in a disorderly cue even before our plane has landed and let the other passengers out. Then we are cynically shoved in so that air airplane may make up for lost time. The purser doesn’t even look up from his internal phone call as I enter the plane.

Back
Cheap as it may claim to be, THE ON-TIME AIRLINE charges you by the word if you have a question. Every piece of luggage you bring tops up on your ticket bill with a couple of quid, while travel insurance is quietly assumed. I thought to be clever and booked my ticket electronically, only bringing a little 5kg piece of hand luggage with me. You are wondering how they got me this time, aren’t you? Well, so was I. “Sir, it says here you have booked your ticket online. Which means you should have printed off your ticket at home.” For the favour of having it done, I am charged four euros. Somewhat surprised, I protest EMA did not charge me this sum at all (potentially risking a belated extra bill, of course). “Sir, this is procedure. This is no kind of bribe or something.” I concede, what can I do? THE ON-TIME AIRLINE is again around 40 minutes late, but this time they don’t even bother to announce it on any message board. Back in the UK, I am charged five pounds for a short bus ride into town, while I am made to wait for hours before I can finally get onto my coach back to Coventry. I arrived in the UK at 2.30 pm and I get home only by 10.30 pm. Ohh! But let me not even get started on National Express!


May 2023

Mo Tu We Th Fr Sa Su
Apr |  Today  |
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31            

Search this blog

Galleries

Most recent comments

  • fine job keep it up by Samson mwita simangwi on this entry
  • This is my solution. My basin has 2 taps! I have on the left a mixer tap with hot and cold water fro… by Sebastian on this entry
  • Reasons why I hate mixer taps – and always install two taps in my home: 1) When rinsing my teeth, I … by Jules on this entry
  • ANNOUNCEMENT! It has been discovered that there is more to life than mixer taps!!! by mini on this entry
  • ANNOUNCEMENT! It has been discovered that there is more to life than mixer taps!!! by mini on this entry

Blog archive

Loading…
RSS2.0 Atom

Not signed in
Sign in

Powered by BlogBuilder
© MMXXIII