Spiegelportret

Raak me aan, mijn huid is
echt; verweerd en fysiek, maar
het enige symbool dat ik voort-
brengen kan. Ik als ik, niet anders.

Dagelijkse beslommering is mij
niet vreemd; ik zeg vaak stomme
dingen. Vergeef het mij, ik hoopte
maar dat in mijn ogen iets was,

dat je bijblijven zou, ik werp af
mijn leugenachtig lichaam, laat
achter mij deze brute wereld. Kom,
zie mij: eerlijk en zonder angst.

tussen Bordeaux en Barcelona, 12/2/07

: 13 Jun 2007 14:23 |  Tags: 2007 Mijn Gedichten Nederlands |  Comments (0) |  Report a problem