Onder de zon

Een wolk kruipt omhoog
Een pluim zonder hoed
Ervoor het gebouw, wit
Vijf verdiepingen angst
Aanjagend, duizend ramen
Imposant.

Waarop nu neerstrijkt banaal
Een duif met chaotisch
Geklapwiek, veren vliegen rond
Zittend twintig meter bovengronds
Op de dakrand, waar geen mens
Te zien.

Eronder, naar binnen, buiten
Komen en gaan, geen staan
Van lichamen, gestuwd
Ambitie, of gewoonte deed hen
‘s Morgens waken, nu
Hier zijn.

-Warwick, december 2005

: 20 Feb 2006 11:52 |  Tags: 2006 Mijn Gedichten Nederlands |  Comments (0) |  Report a problem