Melancholie

Vandaag at ik zoals op eerdere dagen
Brood met kaas. Nog steeds kan ik
niet begrijpen; hoe de jaren tachtig
voorgoed verdwenen. Naar iets dat
het verleden heet, ons ruw ontworsteld.
Als het wakkergemaakt worden uit
een droom, de kamer vol vreemde
mensen, je vrienden reeds oude vrienden.

Verbaasd kijk ik om mij heen. Voel me
unheimlich. Loop door de vele kamers
waar ik eens woonde. Een vreemde in
het heden. Nieuwe waarheden. De kamers
zijn oud; even oud als ik. Het plafond
is zwartig, van vele jaren douchebeurten.
Mijn douchebeurten. Straten, families,
levens, begonnen te bestaan nadat ik wegging.

Barcelona, 4 juni 2007

: 10 Dec 2007 20:51 |  Tags: 2007 Mijn Gedichten Nederlands |  Comments (0) |  Report a problem