Deze dag, een historische dag
Ook op de dag, liefste
Staan we met één been
Nog in het verleden
Het andere richting de toekomst
Wij staan hier op een knooppunt,
Liefste, af en toe breekt het
Door de alledaagse valse werkelijkheid
Vertoont een waarachtige diepte
Deze tijd, de onze, schat
Wees stil, en luister, misschien
Hoor je haar trage trekken, hoe ze
Fluisterend spreekt met het verleden
Een gesprek voert ze, van macht
Onderlinge waanzin, die zij ziet,
Geduldig verdraagt, luister!
Hoe ze voor altijd spreken, die twee
Over hoe muren gebouwd worden
Een pad gelegd, waar vandaan
Komen de bouwstenen?
Hierover liegt men liever of zwijgt
Maar wie luistert, liefste
Weet dat achter de opening
In de muur oneindigheid ligt
Beangstigend, maar zie de ruimte!
Ze mogen wel beweren
Wat ze willen, over hun heggen
En paden, kijk toch zelf nog even
Opdat je je niet omheind voelt
Lieveling, we staan op een kruising
Ik voel het, luister, adem het
Wij duwen vandaag het eeuwige nu-vacuüm
Wij sturen het aan, de rest is maar theorie!
Warwick, mei 2005
Add a comment
You are not allowed to comment on this entry as it has restricted commenting permissions.