Bushalte
Duizend lege grijze straten
Lopen er naartoe
De stoepranden foutloos recht
De gebouwen vermoeid en somber
Vanuit de werkplaats:
Verouderd modern
Verarmd zielenleven
Beweegt, dromenloos, een schim
Een eenzame sterveling
Tussen beton; doorgaans
Loopt hier geen ziel
Auto’s rijden hier slechts hard
Zijn bewegingen schichtig
Zijn gelaat grauw
Rook kruipt door zijn longen
Illusies kent hij niet
Zo wacht hij de bus af
Bij een halte verlept
Zonder de droom
Dat die hem ooit wegnemen zal
Eemnes, juni 2005
Add a comment
You are not allowed to comment on this entry as it has restricted commenting permissions.