Alleen vooruit
Een kleine kamer
En ik: schrijvende
“Ik zat te denken”
ontsnapt mij, meer dan dikwijls.
Oh, ik zie wel eens
Deze, of gene
Doch uit mijn beschermende koepel
Ziet men mij niet vaak meer treden
Elke gedachte, een overpeinzing
Elke daad, verricht door
slechts mijn enkel hoofd, mij twee handen
Duwen mij verder
Verder op het pad
Het pad van alleen
Niet altijd eenzaam, toch altijd solo
En steevast: op de tast, vooruit.
Add a comment
You are not allowed to comment on this entry as it has restricted commenting permissions.